Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

ΤΟ ΝΕΡΟ ΩΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ


Η ζωή στον πλανήτη προήλθε από το νερό και η σχέση του ανθρώπου με το υγρό στοιχείο παραμένει στενή στο πέρασμα των αιώνων.
Το νερό βασικό συστατικό της ζωής, από τα αρχαία χρόνια λατρεύτηκε θεϊκά, πολλά ποτάμια  κατά την αρχαιότητα  ήταν οι θεοί των περιοχών τους, λόγω της ζωής που αναπτύσσονταν γύρω τους. Στο υδάτινο περιβάλλον, ο άνθρωπος συνήθισε να αναζητά όχι μόνο την κάλυψη των βιολογικών του αναγκών, αλλά και την απόλαυση στιγμών χαλάρωσης και ψυχαγωγίας.
Η ύπαρξη λουτρών σε πόλεις της αρχαιότητας και η χρήση τους ως τόπων ατομικής υγιεινής αλλά και συνάντησης, διασκέδασης και ανταλλαγής απόψεων, είναι ενδεικτική της πολυποίκιλης χρησιμότητας του νερού στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Στα μεταγενέστερα χρόνια, η εικόνα των λουτρών εξελίσσεται, προσεγγίζοντας σταδιακά αυτή των υδάτινων πάρκων με τη μορφή που είναι γνωστά σήμερα.
Οι πρώτοι ανθρώπινοι οικισμοί κτίστηκαν κοντά σε λίμνες (λιμναίοι), ενώ όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί της αρχαιότητας αναπτύχθηκαν σε περιοχές με συνεχείς βροχοπτώσεις που ευνοούσαν τη γεωργία, ή σε παράκτιες περιοχές ή κοντά σε ποτάμια, λίμνες και πηγές.
Η συνειδητοποίηση ότι το νερό ήταν κι εξακολουθεί να είναι βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη του πολιτισμού καθρεφτίζεται στις λαϊκές δοξασίες, στη μυθολογία και στις θρησκείες. 
Οι αρχαιότεροι πολιτισμοί που στήριξαν την ανάπτυξή τους στο νερό είναι οι εξής:
Ο αιγυπτιακός στην κοιλάδα του Νείλου.
Ο ασσυριακός ανάμεσα στον Τίγρη και τον Ευφράτη.
Ο ινδικός στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού.
Ο κινέζικος στις όχθες του Κίτρινου ποταμού.
Ακόμα και ο ελληνικός πολιτισμός αναπτύχθηκε κοντά στο νερό και συγκεκριμένα στο Αιγαίο.

Ιωαννίδου Ειρήνη - Καβακίδου Αγάθη - Σαμαρά Ελένη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου