Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Υδροηλεκτρικός Σταθμός Πολυφύτου – Φαράγγι Σκεπασμένου

Την Τρίτη 10 Μαΐου 2010, η ομάδα μας πραγματοποίησε εκπαιδευτική επίσκεψη στον ΥΗΣ Πολυφύτου και στο Βελβεντό Κοζάνης.

Ο υδροηλεκτρικός σταθμός Πολυφύτου είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος της χώρας.
Το έργο του υδροηλεκτρικού σταθμού του Πολυφύτου έχει μια αξιοθαύμαστη συνέπεια στην αρχική του μελέτη, η οποία έγινε πριν το 1970, ενώ ο σταθμός άνοιξε το 1974. Η μελέτη προέβλεπε πως η μέση ετήσια παραγωγή σε κιλοβατώρες θα ανερχόταν σε 400 εκατομμύρια. Σήμερα παράγει αυτό το μέγεθος ενέργειας και κάτι παραπάνω. Επίσης, η μελέτη προέβλεπε τον μέσο όρο της ετήσιας απορροής νερού στο 1 δισεκατομμύριο 400 εκατομμύρια κυβικά. Δυστυχώς, όμως, υπήρξαν χρονιές δύσκολες με ελάχιστο νερό και μεγάλες περιόδους ανομβρίας, όπως οι χρονιές 2005, 2006 και 2007.
Η μέση ετήσια εισροή υδάτων από την εκμετάλλευση του ποταμού Αλιάκμονα ανέρχεται στα 1370 εκατομμύρια κυβικά νερού, εκ των οποίων τα 90 χρησιμοποιούνται για άρδευση του κάμπου των Σερβίων και του Βελβεντού και για την τροφοδοσία των ψυκτικών συστημάτων των ατμοηλεκτρικών σταθμών του λεκανοπεδίου Πτολεμαΐδας και Κοζάνης. Τα υπόλοιπα 1280 εκατομμύρια κυβικά χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, για άρδευση, ύδρευση, βιομηχανική χρήση και οικολογική παροχή για το λεκανοπέδιο και τον κάμπο της Θεσσαλονίκης, της Ημαθίας και της Πιερίας. Πρόκειται λοιπόν για ανελαστικές ανάγκες για τις οποίες η λεκάνη απορροής του Αλιάκμονα δίνει πάνω από 1 δισεκατομμύριο κυβικά νερού το χρόνο!

Όλες οι παραπάνω ανάγκες εξυπηρετούνται από μόλις 20 μέτρα ανόδου της στάθμης της λίμνης Πολυφύτου. Κάτω από τα 270 μέτρα η χωρητικότητα κυμαίνεται μεταξύ των 700 με 800 εκατομμυρίων κυβικών νερού, τα οποία ουσιαστικά «λιμνάζουν» και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Με ωφέλιμα, λοιπόν, τα 20 μέτρα, από τα 270 μέχρι τα 290(σε αυτό το σημείο δεν έφτασε ποτέ το νερό), πέραν των παραπάνω σκοπών επιτυγχάνεται και η παραγωγή ενέργειας. Στον υδροηλεκτρικό σταθμό βρίσκονται εγκατεστημένες τρεις όμοιες μονάδες παραγωγής ενέργειας ισχύος 125MW (Μεγαβάτ) η καθεμία.

Για να καταλάβουμε τα μεγέθη αυτά θα πρέπει να αναφέρουμε ενδεικτικά πως η πόλη της Κοζάνης για παράδειγμα, χρειάζεται ημερησίως τους χειμερινούς μήνες 30 MW. Ο σταθμός καλύπτει έως και το 0,8% της ετήσιας κατανάλωσης του συστήματος ενέργειας, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να αποδώσει τόσο. Αν υπήρχαν περισσότερα νερά και αν φανταστούμε πως ο Υ.Η.Σ. Πολυφύτου βρισκόταν στην Νορβηγία ή στον Καναδά, τότε θα μπορούσε να δουλέψει στο 80% και να παράξει ενέργεια πενταπλάσια από αυτήν που παράγει σήμερα. Να σημειωθεί, επίσης, ότι τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια καλύπτουν μόνο το 10% της ενέργειας της χώρας.

Η υψομετρική διαφορά μεταξύ του σταθμού και της στάθμης της λίμνης, κυμαίνεται μεταξύ 120 και 141 μέτρων. Αυτή την πολύ καλή υψομετρική διαφορά εκμεταλλεύεται ο ΥΗΣ και το νερό πριν από τους στροβίλους έχει πίεση, η οποία κυμαίνεται από 12 μέχρι 14 ατμόσφαιρες ανάλογα με την στάθμη της λίμνης, ενώ όταν ανοίξουν οι δικλείδες εισαγωγής, τότε η υδραυλική ενέργεια μετατρέπεται σε κινητική και στρέφει τα στροφεία των στροβίλων με 214 στροφές το λεπτό.

Με τη δημιουργία και την περαιτέρω αξιοποίηση της λίμνης Πολυφύτου, εκτός της λειτουργίας του σταθμού, δίνονται δυνατότητες για ανάπτυξη ναυταθλητικών δραστηριοτήτων. Πολύ σημαντική, επίσης, είναι και η ανάσχεση των πλημμύρων, ενώ η παρέμβαση στο περιβάλλον της περιοχής σχετίζεται με τη δημιουργία μικροκλίματος στην περιοχή περιμετρικά της λίμνης, σε αντίθεση με το ποτάμιο τοπίο που προϋπήρχε, καθώς η δημιουργία του φράγματος προκάλεσε τον κατακλυσμό των πεδινών εκτάσεων της παραλίμνιας περιοχής.

Στο Βελβεντό, 33 χλμ νοτιοανατολικά της Κοζάνης στους πρόποδες των δυτικών Πιερίων υπάρχει το φαράγγι των εννιά πιερίδων μουσών της μυθολογίας μας, το φαράγγι του “Σκεπασμένου”, που πήρε το όνομά του από ένα σημείο όπου το ρέμα σκεπάζεται από τη γη. Στο φαράγγι περνά το χειμαρρώδες ρέμα Λάφιστα το οποίο ξεκινάει από το χωριό Καταφύγι και χύνει τα πεντακάθαρα νερά του στην Τεχνητή Λίμνη Πολυφύτου. Η τοποθεσία «Σκεπασμένο» είναι ένα επισκέψιμο τμήμα του φαραγγιού με καταρράχτες, μικρές φυσικές λίμνες δίπλα από ένα παλιό πέτρινο κανάλι με τα νερά των Πιερίων να κυλούν προς το Βελβεντινό κάμπο.
Δυόμισι χιλιόμετρα έξω από το χωριό βρίσκεται το εξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας και δίπλα του, η είσοδος του φαραγγιού του “Σκεπασμένου”.

Διασχίσαμε το καγκελόφρακτο και πλακόστρωτο μονοπάτι, μήκους 450 μ. δίπλα από το πετροκάναλο, που χρησιμεύει σαν οδηγός στη μαγευτική διαδρομή προς τους καταρράχτες. Περπατήσαμε μέσα στην παρθένα φύση σε βαθύσκιωτα και δροσερά μονοπάτια, με ατελείωτη ποικιλία άγριας βλάστησης απολαμβάνοντας το υπέροχο τοπίο των Πιερίων με τους τεράστιους βράχους και τα πολλά νερά.

Ο πρώτος τριπλός καταρράχτης που συναντήσαμε είναι συνολικού ύψους 45 μ. και τον παρατηρήσαμε από την αντικρινή πλαγιά από το παρατηρητήριο που κατασκευάστηκε από το Δήμο Βελβεντού.

Από κει μπορεί κάποιος να κατεβεί στη βάση του καταρράχτη από ένα μονοπάτι. Ακριβώς δίπλα από τη μικρή φυσική λίμνη που χύνεται ο καταρράχτης υπάρχει το θαυματουργό «Αγιονέρι» με το μικρό προσκυνητάρι της Αγίας Κυριακής και την μικρή και αυτοσχέδια πηγή με το αγιονέρι. Εκεί τα παλιότερα χρόνια οι επισκέπτες έπαιρναν και έπιναν ή πλένονταν με το αγιονέρι, που ήταν καλό για διάφορες ασθένειες και δερματικές παθήσεις.
Προχωρώντας κάποιος στο βάθος του φαραγγιού, θα συναντήσει μικρές φυσικές λίμνες σκεπασμένες από αιωνόβια πλατάνια και άλλα δέντρα. Πιο πάνω θα βρει μια πίστα χορού που την είχαν κάνει οι παλιότεροι Βελβεντινοί για να διασκεδάζουν με τις παρέες τους. Δίπλα ακριβώς υπάρχουν διαμορφωμένοι χώροι αναψυχής και παιδότοπος με παιχνίδια.

Μέσα στη οργιώδη βλάστηση και στη γαλήνη του τοπίου του φαραγγιού του Σκεπασμένου, καθισμένοι στο μεγάλο κιόσκι, κλείσαμε το πρόγραμμά μας, κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό, κατανοώντας γιατί οι εννιά μούσες διάλεξαν αυτό το μέρος και ποια ήταν η κινητήρια δύναμη των μουσικών εμπνεύσεών τους.

Μαρία Μπαλάφα - Δήμητρα Μπαντόλα - Θανάσης Νινιώτας - Ράνια Παλέντζα - Ελένη Παπαργύρη - Χριστίνα Πασχαλίδου - Νίκος Πλιάτσιος

Φωτογραφίες από την εκδρομή στη Χρυσαυγή και τον Πεντάλοφο














Χρυσαυγή Βοΐου Κοζάνης – Πεντάλοφος Κοζάνης

Την Πέμπτη 22 Απριλίου 2010 η ομάδα μας πραγματοποίησε εκδρομή στη Χρυσαυγή Βοΐου και στον Πεντάλοφο.

Η Χρυσαυγή είναι ένα από τα ορεινά χωριά της επαρχίας Βοΐου. Απέχει τριάντα λεπτά από την πόλη των Γρεβενών και είκοσι λεπτά από την κωμόπολη του Τσοτυλίου. Η τοπική αρχιτεκτονική διατηρεί το παραδοσιακό ύφος, με λιθόκτιστα σπίτια κτισμένα από ντόπιους μαστόρους, να δίνουν μια ιδιαίτερη και εντυπωσιακή εικόνα. Ακόμη το φυσικό κάλλος του ορεινού τοπίου ειναι εξαιρετικό. Έχει υψόμετρο 860 μ. και καταλαμβάνει δώδεκα τ.χλμ. έκταση. Αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Τσοτυλίου.
Πλησιάζοντας το χωριό συναντήσαμε τη μονότοξη πέτρινη γέφυρα που χτίστηκε, σύμφωνα με εγχάρακτη επιγραφή στις 17 Ιουλίου 1795.

Επισκεφτήκαμε τον πέτρινο νερόμυλο και τον εντυπωσιακό καταρράκτη Δέση, που χτίστηκε για να τροφοδοτεί το νερόμυλο. Ο νερόμυλος ανακαινισμένος από τον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού, λειτουργεί κανονικά, καλύπτοντας τις ανάγκες του χωριού.

Δίπλα στο νερόμυλο βρίσκεται η πέτρινη μονότοξη γέφυρα με άνοιγμα δεκατεσσάρων μέτρων. Σύμφωνα με την παράδοση το κτίσιμο της γέφυρας χρηματοδότησε και επέβλεπε ο ληστής Νικόλαος Ζάμπρος το 1854, σαν αντάλλαγμα της φιλοξενίας που του προσέφεραν οι κάτοικοι της Χρυσαυγής, όταν τον κυνηγούσαν τα τούρκικα αποσπάσματα.



Ο Πεντάλοφος είναι ορεινό χωριό του νομού Κοζάνης. Είναι χτισμένος σε υψόμετρο 1.040 μέτρων στις πλαγιές του όρους Βόιο. Αποτελεί έδρα κοινότητας. Στο παρελθόν ο Πεντάλοφος ονομαζόταν Ζουπάνι ή Ζουμπάνι, ονομασία η οποία άλλαξε το 1927 σε Πετρόβουνο και το 1928 σε Πεντάλοφο. Απέχει 88 χιλιόμετρα από την Κοζάνη.
Ο Πεντάλοφος είναι το σημαντικότερο χωριό από τα Μαστοροχώρια του νομού Κοζάνης. Βρίσκεται πάνω στο πέρασμα από την δυτική Μακεδονία στην Ήπειρο και αυτή η προνομιακή του θέση βοήθησε το χωριό να αναπτυχθεί στο παρελθόν. Η ανάπτυξη του χωριού στο παρελθόν είναι αποτυπωμένη στην εικόνα του. Είναι σχεδόν εξ' ολοκλήρου πετρόχτιστο χωριό: οι κάτοικοί του ήταν ξακουστοί χτίστες, οι οποίοι μάλιστα ανέπτυξαν και δική τους γλώσσα, τα κουδαρίτικα. Λόγω της όμορφης αρχιτεκτονικής του, σήμερα έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός.
Επισκεφτήκαμε το φράγμα του ποταμού Πραμόριτσα.

Το Φράγμα του Πραμόριτσα
Τη ροή των πηγών του Πραμόριτσα, που ξεκινάει ψηλά από τον Αηλιά και το Παλιοκριμήνι, έχει σταματήσει το ομώνυμο φράγμα, σχηματίζοντας την τεχνητή λίμνη του Βυθού, η οποία έχει αρχίσει να γίνεται ένας πλούσιος βιότοπος ψαριών και πτηνών, προσφέροντας στην περιοχή ένα νέο εκπληκτικό τοπίο. Η λίμνη δημιουργήθηκε το έτος 2008 συγκρατώντας τα ορμητικά νερά του ποταμού. Το μέγιστο βάθος της εκτιμάται ότι ξεπερνάει τα 50 μέτρα και το μέγεθός της τα 307 στρέμματα. Η περίμετρος της λίμνης είναι 5 χιλιόμετρα και όταν η στάθμη πέφτει στη βόρεια πλευρά ξεπροβάλλουν 2 νησάκια.
Πανέμορφος όμως ήταν και ο τόπος που τώρα καλύπτουν τα νερά της. Εκεί είχαν τα χωράφια και τους κήπους τους οι κάτοικοι του Βυθού, τα οποία απλόχερα χάρισαν για το κοινό καλό. Σήμερα τα νερά της λίμνης υδροδοτούν όλους σχεδόν τους οικισμούς της Επαρχίας Βοΐου. Εδώ όπου το ποτάμι κινούνταν απότομα ανάμεσα σε απόκρημνους βράχους βρίσκονταν και το πανέμορφο πέτρινο γεφυράκι του Βυθού, το Ζντρουγκογέφυρο, επάνω στο μονοπάτι που ένωνε το χωριό με τον Αυγερινό και την Αγ. Σωτήρα.



Μαρία Μπαλάφα - Δήμητρα Μπαντόλα - Θανάσης Νινιώτας - Ράνια Παλέντζα - Ελένη Παπαργύρη - Χριστίνα Πασχαλίδου - Νίκος Πλιάτσιος

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Το νερό στην τέχνη



Το νερό αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς καλλιτέχνες, στη ζωγραφική και στη γλυπτική, στη μουσική, στη λογοτεχνία. Η μουσική ενός ρυακιού ή ενός χειμάρρου, ο ήχος της βροχής που πέφτει στο έδαφος ή περνάει μέσα από το φύλλωμα ενός δένδρου έχει τη δική της αρμονία, είναι η μουσική της φύσης και έχει εμπνεύσει πολλούς ανθρώπους. Ποιος άραγε δεν έχει καθίσει έστω και για λίγο δίπλα σε ένα ποταμάκι ακούγοντας μαγεμένος το νερό να κυλάει; Σε όλους τους πολιτισμούς υπάρχουν τραγούδια και μουσικές που γράφτηκαν για το νερό ή εμπνεύστηκαν από τους ήχους, τη μελωδία του νερού ή από την ένταση του κύματος που σκάει πάνω στα βράχια. Σήμερα κυκλοφορούν CD με μουσικές και ήχους του νερού. Το νερό ενέπνευσε όμως και πολλούς ζωγράφους και γλύπτες. Πολλές φορές χρησιμοποιείται μεταφορικά, σε συμβολισμούς, ενώ πολλοί έχουν προσπαθήσει να αποτυπώσουν τις διάφορες μορφές του, τη θάλασσα, τους ποταμούς και τις λίμνες. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι απεικόνιζαν στα ιερογλυφικά τους το νερό ως μια γραμμή ζικ -ζακ. Όταν ο καλλιτέχνης επιθυμούσε να απεικονίσει μια θάλασσα ή ένα ποτάμι χρησιμοποιούσε – όπως κάνουμε ακόμα και σήμερα –μια κυματοειδή γραμμή που επαναλαμβάνονταν. Η απεικόνιση μιας κυματοειδούς γραμμής στο κάτω μέρος ενός βάζου από αλάβαστρο που κατασκευάστηκε στη Μεσοποταμία 3-3.500 χρόνια π.Χ. και βρέθηκε στο Uruk του Ιράκ συμβολίζει πιθανόν ένα ποτάμι στις όχθες του οποίου καλλιεργούνται φυτά και εκτρέφονται ζώα. Πολλοί καλλιτέχνες τόνισαν στα έργα τους την ιερότητα του νερού, τη σημασία του ως πηγή ζωής, δύναμη αλλαγής ή και καταστροφής. Εικόνες με γυναίκες να κάνουν μπάνιο σε πηγές, λίμνες ή ποτάμια ενέπνευσαν πολλούς καλλιτέχνες.


ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

Νερό[ ελληνικά] Wasser [γερμανικά] acqua[ιταλικά] agua[ισπανικά] vatten [σουηδικά] su [τουρκικά], water[αγγλικά] eau[γαλλικά]



ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ

IT’S RAINING MEN
http://www.youtube.com/watch?v=hGLZqDXau98
Humidity is rising
Barometer's getting low
According to our sources
The street's the place to go
Cause' tonight for the first time
Just about half past ten
For the first time in history
It's gonna start raining men
It's raining men
Hallejulah
It's raining men
Amen
It's raining men
Hallejulah
It's raining men
Amen
Humidity is rising
Barometer's getting low
According to our sources
The street's the place to go
Cause' tonight for the first time
Just about half past ten
For the first time in history
It's gonna start rainin men
It's raining men
Hallejulah
It's raining men
Amen
I'm gonna go out
I'm gonna let myself get



SINGING IN THE RAIN-[Frank Sinatra]



Just singin´ in the rain,
What a glorious feeling,
And I´m happy again.
I´m laughing at clouds
So dark, up above,
The sun´s in my heart
And I´m ready for love.

Let the stormy clouds chase.
Everyone from the place,
Come on with the rain
I have a smile on my face.
I´ll walk down the lane
With a happy refrain
Just singin', singin' in the rain.

Dancing in the rain.

I'm happy again.

I'm singin' and dancin' in the rain.

Dancin' and singin' in the rain



ΣΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΤΗ ΖΥΓΑΡΙΑ(ΤΡΕΧΕΙ ΤΡΕΧΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ)- Φωτεινή Δάρρα



Τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό
τρέχει τρέχει τρέχει το νερό στο μύλο
έπιασες καινούριο φίλο
τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό
τρέχει τρέχει τρέχει το νερό στ' αυλάκι
σ' άλλον έδωσες φιλάκι

Παίζει με το ήλιο το νερό
τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό
παίξαμε και μεις με τ' όνειρο
τρέχει τρέχει τρέχει το νερό στο μύλο
κι όλα γίνονται βαριά
στου καιρού τη ζυγαριά

Τρέχει, τρέχει, τρέχει το πουλί
τρέχει τρέχει τρέχει το πουλί στα κλώνια
σαν τα νιάτα, σαν τα χιόνια
τρέχει, τρέχει, τρέχει το πουλί
τρέχει τρέχει τρέχει το πουλί στα δέντρα
ήσουν της καρδιάς μου αφέντρα

Τρέχει το πουλί να το χαρώ
Τρέχει, τρέχει, τρέχει το πουλί
παίξαμε και μεις με τ' όνειρο
τρέχει τρέχει τρέχει το πουλί στα δέντρα
κι όλα γίνονται βαριά
στου καιρού τη ζυγαριά.



ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΛΑΤΕΙΑ- δημοτικό


Θάλασσα πλατειά
σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθειά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
την καρδιά μου την μικρούλα την πλατειά
Όνειρα τρελλά
που πετούν στο κύμα πάνω
φτάνουν στην καρδιά
και τα νιάτα μας ξυπνάμε
όνειρα πλατειά
και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά
Έχω ένα καϋμό
που με τρώει γλυκά και με λιώνει
έχω ένα καϋμό
θά 'ρθω να στον πώ
αδελφή μου εσύ θάλασσα που σ' αγαπώ
Κύματα πουλιά
στα ταξίδια σας που πάτε
τα αλαργινά
την κρυφή μου λύπη πάρτε
κι από εκεί μακρυά
να μου φέρετε κι εμένα τη χαρά



ΚΙΝΗΣΕ Η ΓΕΡΑΚΙΝΑ- δημοτικό


Κίνησε η Γερακίνα για νερό
ωρε κρύο να φέρει.
Ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ
τα βραχιόλια της βροντούν.
Τα βραχιόλια της βροντούν,
ντρούγκου ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ.
Κι έπεσε μες το πηγάδι
κι έβγαλε ωρε φωνή μεγάλη.
Ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ
τα βραχιόλια της βροντούν.
Τα βραχιόλια της βροντούν,
ντρούγκου ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ.
Κι έτρεξε ο κόσμος όλος
κι έτρεξα ωρε κι εγώ ο καημένος.
Ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ
τα βραχιόλια της βροντούν.
Τα βραχιόλια της βροντούν,
ντρούγκου ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ.
Γερακίνα θα σε βγάλω
και γυναίκα θα σε πάρω.
Ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ
τα βραχιόλια της βροντούν.
Τα βραχιόλια της βροντούν,
ντρούγκου ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ.



ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙΣ ΜΑΚΡΙΑ

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος


Να μας πάρεις μακριά
να μας πας στα πέρα μέρη
φύσα θάλασσα πλατιά
φύσα αγέρι φύσα αγέρι



ΑΧ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΟΥ ΣΚΟΤΕΙΝΗ- Νίκος Πορτοκάλογλου


Αχ θάλασσά μου σκοτεινή, θάλασσα αγριεμένη
πού θα με βγάλεις το πρωί
σε ποια στεριά μου ξένη
πού θα με βγάλεις το πρωί
σε πιά στεριά μου ξένη
αχ θάλασσά μου σκοτεινή θάλασσα αγριεμένη
Τα είχα όλα μια φορά μα ήθελα παραπάνω
τι να τα κάνω τώρα πια
απόψε που σε χάνω
Μέσα στα μαύρα σου νερά
κομμάτια η ζωή μου
αχ θαλασσά μου εσύ βαθιά
που κρύβεις το νησί μου
αχ θαλασσά μου εσύ βαθιά
που κρύβεις το νησί μου
μέσα στα μαύρα σου νερά
κομμάτια η ζωή μου
Τα είχα όλα μια φορά μα ήθελα παραπάνω
τι να τα κάνω τώρα πια
απόψε που σε χάνω



ΘΑΛΑΣΣΑΚΙ ΜΟΥ- δημοτικό
Εκτελέσεις: Γιάννης Πάριος


Θάλασσα, θάλασσα τους
θαλασσινούς θαλασσάκι μου
μη τους θαλασσοδέρνεις,
θαλασσώνουμε για σένα
ξημερώνουμαι.
Ροδόσταμο, ροδόσταμο να γίνεσαι
ωχ κι αμάν αμάν,
τη ρότα τους να ραίνεις
θαλασσάκι μου και φέρε
το πουλάκι μου.
Θάλασσα κι αλμυρό νερό
να σε ξεχάσω δεν μπορώ.
Να σε ξεχάσω δεν μπορώ
θάλασσα κι αλμυρό νερό.
Θάλασσα, θάλασσα που τον
έπνιξες ωχ κι αμάν αμάν
της κοπελιάς τον άντρα,
θαλασσάκι μου και φέρε
το πουλάκι μου.
Κι η κοπελιά κι η κοπελιά
είναι μικρή θαλασσάκι μου
και δεν της παν τα μαύρα
θαλασσάκι μου και φέρε
το πουλάκι μου.
Θάλασσα κι αλμυρό νερό
να σε ξεχάσω δεν μπορώ.
Να σε ξεχάσω δεν μπορώ
θάλασσα κι αλμυρό νερό.



ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ- Γιώργος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Παπαδόπουλος


Χύθηκε η θάλασσα στα μπλε σου μάτια
κι εγώ μεθάω μες στο νερό
έγινα μέσα σου χίλια κομμάτια
και με τα χίλια σε αγαπώ.
Χάθηκε ο Αύγουστος μες στο κορμί σου
κι από την πόρτα του μπήκα κι εγώ
ένας παράδεισος είναι μαζί σου
ένας περίπατος στον ουρανό.
Σώμα με σώμα, στόμα με στόμα
με μια ανάσα, με μια φωνή
ζήτω τα λάθη, ζήτω τα πάθη
ζήτω η αγάπη, ζήτω η ζωή.

Χύθηκε η θάλασσα στα δυο σου πόδια
κι εγώ κυλάω μες στον αφρό
ότι ονειρεύτηκαν όλα τα αγόρια
στην αγκαλιά μου το έχω εγώ.
Χάθηκε ο Αύγουστος μες στο κορμί σου
κι από την πόρτα του μπήκα κι εγώ
ένας παράδεισος είναι μαζί σου
ένας περίπατος στον ουρανό.

Σώμα με σώμα, στόμα με στόμα
με μια ανάσα, με μια φωνή
ζήτω τα λάθη, ζήτω τα πάθη
ζήτω η αγάπη, ζήτω η ζωή.


ΘΑΛΑΣΣΑ- Δημήτρης Κοργιαλάς
Πρώτη εκτέλεση: Ευριδίκη & Δημήτρης Κοργιαλάς ( Ντουέτο )


Κλείνω τα μάτια, φεύγω
Μακριά απ' τον χρόνο τρέχω
Βεγγαλικά μέσα στο σώμα ανάβουνε φωτιές
Κάνω τη νύχτα μέρα
Πετάω στον αέρα
Κάνω τα πάντα να ξεχάσω πως έφυγες χθες

Μια μέρα μοναχά
Ας ήσουνα ξανά
Η θάλασσα στα μάτια μου μπροστά

Μια μέρα κι ύστερα
Ας χανόμουνα
Κομμάτια μες στη θάλασσα βαθιά

Κλείνω τα μάτια, φεύγω
Όσο μακριά αντέχω
Σ' αυτή τη γη πεθαίνω κάθε λεπτό που περνά
Μια ανάσα μόνο φτάνει στον δρόμο να με βγάλει
Αυτήν την ώρα που κρατιόμουνα να μείνω ψηλά

ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΦΡΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ- δημοτικό
Εκτελέσεις: Κορώνης || Φίλανδρος || Γεράσιμος Βλατσέας & Τάκης Ζούγρας & Νίκος Ντάσης & Τίμος Μαρμαράς & Κώστας Παράσχης ( Χορωδία )


Ας χαμηλώ- ας χαμηλώναν τα βουνά
να 'βλεπα το να 'βλεπα το Μπουρνόβα
να 'βλεπα την αγάπη μου
τι άλλο θέλω ακόμα
Γιαλό γιαλό πηγαίναμε
κι όλο για σένα λέγαμε
γιαλό να πας γιαλό να 'ρθείς
τα λόγια μου να θυμηθείς
Εις τον αφρό εις τον αφρό της θάλασσας
η αγάπη μου η αγάπη μου κοιμάται
παρακαλώ σας κύματα
μη μου την εξυπνάτε
Να 'ταν η θά- να 'ταν η θάλασσα κρασί
και τα βουνά και τα βουνά μεζέδες
κι οι βάρκες κρασοπότηρα
να πίνουν οι γλεντζέδες
Κεφαλονί- Κεφαλονίτικος παπάς
διαβάζει με διαβάζει με σοφία
τα δώδεκα Ευαγγέλια
τα βγάζει δεκατρία

EARTH SONG- Michael Jackson


What about sunrise
What about rain
What about all the things
That you said we were to gain.. .
What about killing fields
Is there a time
What about all the things
That you said was yours and mine...
Did you ever stop to notice
All the blood we've shed before
Did you ever stop to notice
The crying Earth the weeping shores?
What have we done to the world
Look what we've done
What about all the peace
That you pledge your only son...
What about flowering fields
Is there a time
What about all the dreams
That you said was yours and mine...
Did you ever stop to notice
All the children dead from war
Did you ever stop to notice
The crying Earth the weeping shores
I used to dream
I used to glance beyond the stars
Now I don't know where we are
Although I know we've drifted far……….

SMOKE ON THE WATER- ACDC



We all came out to Montreux
On the Lake Geneva shoreline
To make records with a mobile
We didn't have much time
Frank Zappa and the Mothers
Were at the best place around
But some stupid with a flare gun
Burned the place to the ground, now
Smoke on the water
A fire in the sky
Smoke on the water
But burning down
You know, they burned down the gambling house
It died with an awful sound
Funky Claude was running in and out
He was pulling kids out the ground
When it all was over
We had to find another place
Swiss time was running out
It seemed that we would lose the race, now
Smoke on the water
A fire in the sky, burning, burning
Smoke on the water
Down to the ground
Hear you play
You know now, we ended up at the Grand Hotel
It was empty cold and bare
With the Rolling truck Stones thing just outside
Making our music there
Few red lights and a few old beds
We made a place to sweat
No matter what we get out of this
I know, I know we'll never forget, now
Smoke on the water
A fire in the sky
Smoke on the water
Everywhere, everywhere
See me burn, alright now
It was tumblin' down
Burn, burn, burn, yeah
It's burning down, oh baby
It's burning down
It's burning down
Burning down

Καρβέλα Σοφία, Κεφαλά Βιργινία, Κυρατσού Λυδία, Κυριακοπούλου Θεοδώρα, Μούτου Έλενα, Τόττα Άννα, Τράγιας Νίκος, Φασνάκης Άγγελος

ΣΑΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙ


Μοιάζει σε μας παράξενο ότι και οι αρχαίοι είχαν παιχνίδια «εξομοίωσης» (simulators) γιατί νομίζουμε ότι χρειάζεται τεχνολογία για κάτι τέτοιο. Οπωσδήποτε χρειάζεται κάποια τεχνολογία, αλλά περισσότερο χρειάζεται τέχνη και εφευρετικότητα και αυτά δεν έλειπαν από τους αρχαίους. Άλλωστε το κάθε παιχνίδι, ως «μίμηση πράξεως», είναι ένα είδος εξομοίωσης. Στο θέμα όμως των Καταβάσεων στον Άδη κάποια πολύ ειδικά παιχνίδια έπαιξαν ρόλο. Μας είναι τόσο οικεία σήμερα για να περνάμε την ώρα μας ευχάριστα ώστε να φαίνεται δύσκολο να δούμε ότι μέσα από αυτά τα παιχνίδια οι αρχαίοι «ψυχαγωγούνταν» στην κυριολεξία: άγονταν η ψυχή τους… προς τον Άδη. Πρόκειται για τα γνωστά μας «Επιτραπέζια» παιχνίδια και την πιο πρόσφατη εξέλιξή τους: τα παιχνίδια ρόλων, τα RPG. Μόνο που οι πρόσφατες εξελίξεις είναι μόνο στην ορολογία. Επιτραπέζια παιχνίδια και παιχνίδια ρόλων υπήρχαν πάντοτε, η ιστορία τους χάνεται στα προϊστορικά χρόνια, και η πορεία τους μέχρι σήμερα όσο απίστευτο κι αν φαίνεται πρόκειται για παλαιολιθική κληρονομιά! Εκείνο όμως το οποίο τα κάνει ενδιαφέροντα στο ζήτημα της αρχαίας Ελληνικής Βίβλου των Νεκρών σε διάφορες περιόδους της ιστορίας είναι ότι ξέρουμε ότι είχαν άμεση σχέση με αυτό που λέμε «μυητικό» ταξίδι και πιο ειδικά με τις«Καταβάσεις» στον Κόσμο των Νεκρών. Είτε ως «Λαβύρινθοι» πάνω σε πέτρες, με τη μορφή που ξεκίνησε από  προϊστορικά «παιχνίδια» (ακόμα και το «κρυφτό»!) είτε ως παιχνίδια τέχνης και τύχης (παιχνίδι τέχνης είναι ένα παιχνίδι όπου οι αντίπαλοι έχουν ίσες ευκαιρίες κίνησης (π.χ. το σκάκι) ενώ ο παράγων τύχη εισάγεται σε παιχνίδια με «ζαριές». Ίσως όμως να μην είναι άσχετο ότι η λέξη «τύχη» στην αρχαιότητα σήμαινε και «τέχνη»).

Το παιχνίδι των βασιλικών τάφων της Ουρ & Το Παιχνίδι της Κνωσού



Ένα από τα παιχνίδια «πορείας» (ή «αγώνα δρόμου»), το παλαιότερο «πραγματικό» επιτραπέζιο που έχει βρεθεί με τη φυσική του μορφή το 1936 στους βασιλικούς τάφους της Μεσοποταμιακής Ουρ, είναι το «Βασιλικό παιχνίδι της Ουρ».
«Το Παιχνίδι της Κνωσού» είναι ένα από τα παλαιότερα παιχνίδια στον κόσμο, κι από τα ομορφότερα αισθητικά θα έλεγα. Ανακαλύφθηκε στην Κρήτη το 1897 από τον Έβανς στα ερείπια του ανακτόρου του Μίνωα στην Κνωσό και χρονολογείται από το 1600 π.Χ. Ονομάστηκε Μέγα Ζατρίκιο (μεγάλο σκάκι δηλαδή), αλλά είναι γνωστό και ως Το σκάκι της Κνωσού ή απλά Το Παιχνίδι της Κνωσού. Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε ούτε το όνομα που έδιναν σ' αυτό το παιχνίδι οι Μινωίτες, ούτε τους κανόνες του. Αν και ονομάστηκε Ζατρίκιο, σκάκι δηλαδή, μάλλον το παίξιμό του έμοιαζε περισσότερο με την Ντάμα ή ακόμα πιο πολύ με το Τάβλι. Να είναι άραγε «Το παιχνίδι της Ζωής»; Κάποια από τις εφευρέσεις του Δαίδαλου; Το σίγουρο είναι ότι μοιάζει υπερβολικά με το παιχνίδι της Ουρ και τα αντίστοιχα Αιγυπτιακά. Γι’ αυτό και θεωρείται πως ανήκει στην ίδια «οικογένεια» παιχνιδιών.
Αργότερα βρέθηκε και μια πήλινη πινακίδα σε σφηνοειδή (μεσοποταμιακή) γραφή που μιλούσε (κάπως ποιητικά) για το πώς παιζόταν το παιχνίδι των βασιλικών τάφων της Ουρ. Χάρη σ' αυτές τις ανακαλύψεις μπόρεσαν να γίνουν μερικές υποθέσεις για το πώς παιζόταν και το Παιχνίδι της Κνωσού που μοιάζει να είναι παραλλαγή των παιχνιδιών της Ουρ και της Αιγύπτου. Είναι μάλιστα κάπως απλούστερο από τα άλλα, αλλά και με πιο περίτεχνη κατασκευή, πράγμα που οδήγησε σε υποθέσεις ότι επρόκειτο για απλοποιημένη μορφή του Βασιλικού Παιχνιδιού της Ουρ, ή επίσης πιθανό, πρόγονός του. (Αυτό που βρέθηκε στην Κνωσό είναι βέβαια 1000 χρόνια νεότερο από εκείνα της Ουρ, αλλά θα μπορούσαν να υπάρχουν παλαιότερα ξύλινα σετ που δεν διατηρήθηκαν μέχρι σήμερα). Αυτό που βρέθηκε στην Κνωσό είναι φτιαγμένο από πολύτιμα υλικά και είναι χρωματισμένο γαλάζιο, ασημί και λευκό. Φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου στην Κρήτη.
Επίσης, παιχνίδια που μοιάζουν μ’ αυτά της Ουρ και της Κνωσού βρέθηκαν στην Αίγυπτο, όπου παιζόταν από το 3000 π.Χ. ως το 400 μ.Χ. Υπήρχαν αρκετές παραλλαγές μέσα σε τόσες χιλιάδες χρόνια με πιο κοντινές σ’ εκείνες της Ουρ και της Κνωσού, τα παιχνίδια Σενέτ και Ταυ. Ήταν γνωστό το πώς παιζόταν αφού η διάδοσή τους ήταν μεγάλη και κατά την περίοδο της Ελληνικής και Ρωμαϊκής κυριαρχίας στην Αίγυπτο.
Αυτά τα παιχνίδια περιλαμβάνουν μια διαδρομή για τα πιόνια (ή πούλια) που αποτελείται από δύο μέρη. Τα δύο μέρη τα χωρίζει ένα κενό, ο ποταμός. Μερικές φορές τα ενώνει μια γέφυρα. Οι παίκτες έπρεπε ξεκινώντας από το ένα μέρος να υπερβούν το ποτάμι περνώντας τη γέφυρα και να φτάσουν στο απέναντι μέρος κι έπειτα, πάλι μέσω της γέφυρας να επιστρέψουν. Όλα αυτά γινόταν με ζαριές (πυραμιδοειδών ζαριών), ενώ υπήρχαν εμπόδια, «επικίνδυνα» τετράγωνα και παγίδες, και ο αντίπαλος που προσπαθούσε να «χτυπήσει» τα κομμάτια του άλλου. Ειδικά στο ποτάμι, η γέφυρα έπρεπε να δημιουργηθεί με τις κατάλληλες ζαριές και ήταν δύσκολο το πέρασμα. Σ’ αυτό το παιχνίδι βλέπουν σήμερα (από τις πληροφορίες που υπάρχουν) την Περιπέτεια της Ζωής και το ταξίδι στον Κόσμο των Νεκρών, με επιστροφή. Το πρώτο τμήμα συμβολίζει τη ζωή, με τα εμπόδια, τον αντίπαλο και τις τυχαίες ζαριές να αντιπροσωπεύουν τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της ζωής, ενώ το δεύτερο τμήμα (στο παιχνίδι της Κνωσού πιο περίπλοκο) ήταν ο Κάτω Κόσμος. Το ποτάμι συμβόλιζε το «χάσμα» ανάμεσα στους δύο κόσμους, του ήλιου και των ζωντανών, και του σκοταδιού και των νεκρών. Αυτό το χάσμα έπρεπε να «γεφυρωθεί», οι παίκτες έπρεπε να επισκεφθούν τον κόσμο των νεκρών και να καταφέρουν να επιστρέψουν στον κόσμο των ζωντανών: μια σχηματοποιημένη αναπαράσταση της αρχαίας Ελληνικής Βίβλου των Νεκρών. Η ανεύρεση αυτών των παιχνιδιών σε τρεις διαφορετικές περιοχές που όλες είχαν κληρονομήσει το μυστικό του να «πεθάνεις πριν πεθάνεις» για να ζήσεις καλύτερα, τη Σουμερία, την Αίγυπτο και την Κρήτη δεν είναι σύμπτωση. Είναι πιο πολύ ένδειξη ότι τα παιχνίδια αυτά, και ίσως και άλλα που δεν έχουμε βρει χρησίμευαν στην «εκπαίδευση» για «Κατάβαση» στον Άδη.

Το Ποτάμι
Η παρουσία του «κενού» ανάμεσα στα δύο μέρη της πίστας έπαιζε το ρόλο του Ποταμού-Ωκεανού που χωρίζει τον ορατό κόσμο των ζωντανών από τον αόρατο κόσμο των νεκρών, που βρίσκεται πέρα από τη θάλασσα εκεί όπου δύει ο ήλιος.



Το παιχνίδι συνοπτικά

Η πίστα του παιχνιδιού της Κνωσού αποτελείται από δύο «πεδία», ένα μεγαλύτερο αρχικό και ένα μικρότερο. Ανάμεσα στα δύο «πεδία» υπάρχει ένα «χάσμα» - ο Ποταμός. Μόνο με συγκεκριμένη ζαριά μπορεί να υπερπηδηθεί το χάσμα. Το κάτω, και μεγαλύτερο τμήμα είναι 10 θέσεων και μάλλον αντιπροσωπεύει την «γη των ζωντανών». Εκεί βρίσκονται τα σημεία αφετηρίας και εισόδου, αρχικής κίνησης το πέρασμα διπλής κατευθύνσεως προς το ποτάμι και η έξοδος. Ένα άνω τμήμα 4 θέσεων, αντιπροσωπεύει τον κόσμο του Άδη (που περιλαμβάνει και δύο ασφαλείς θέσεις, καταφύγια των 2 θέσεων το καθένα, ένα για κάθε παίκτη. Ανάμεσά τους στη μεσαία περιοχή βρίσκεται η μεγάλη παγίδα, το ποτάμι. Τα δυο καταφύγια, οι τέσσερις σημαντικές θέσεις, το ποτάμι, οι δέκα (πέντε και πέντε) απλές θέσεις, οι αφετηρίες και η έξοδος είναι οι θέσεις όπου μπορούν να καταλάβουν τα πιόνια με τις κατάλληλες ζαριές. Οι ασφαλείς θέσεις είναι οι τέσσερις επάνω, εκείνες με τα "λουλούδια" (ρόδακες), και η έξοδος. Οι επικίνδυνες θέσεις, είναι το "ποτάμι" και τα τέσσερα άστρα πριν το ποτάμι (δύο θέσεις για κάθε παίκτη). Εκεί μπορεί να σε περιμένει ο αντίπαλος και να σε χτυπήσει. Το παιχνίδι παίζεται από 2 παίκτες. Ο καθένας έχει στη διάθεσή του 7 πιόνια ή πούλια, λευκά ή μαύρα. Σκοπός είναι ξεκινώντας από την "αφετηρία" τους, να καταφέρουν να βγάλουν τα πιόνια τους από την "έξοδο" του παιχνιδιού ακολουθώντας μια διαδρομή. Όποιος βγάλει όλα τα πιόνια του πρώτος κερδίζει. Από τα 7 πιόνια μπορεί το παιχνίδι να παιχτεί με όλα ή με 5 για να είναι πιο σύντομο.

Η κίνηση στο παιχνίδι




Γίνεται με Ζαριές, όπου η καλύτερη ζαριά δίνει τέσσερα βήματα. Αν καμιά κίνηση δεν είναι δυνατή τότε χάνεται η ριξιά και παίζει ο αντίπαλος. Για να ξεκινήσει κάποιος πρέπει να μπει στην πίστα, στο σημείο εισόδου της πλευράς του. Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνο αν φέρει 4 ή 6. Οι παίκτες ρίχνουν το ζάρι εναλλάξ μέχρι κάποιος να φέρει 4 ή 6 και να βάλει το πρώτο πούλι στην αρχική θέση. Μετά μπορεί να το κινεί στη διαδρομή, ανάλογα με το τι φέρνει το ζάρι. Με 1 κινείσαι 1 θέση, με 2 κινείσαι δύο θέσεις, με 3 τρεις θέσεις,  με 4 τέσσερις θέσεις, με 5 δεν γίνεται κίνηση και ρίχνει ο αντίπαλος, και με 6 τέσσερις θέσεις και ξαναρίχνεις. Υπάρχει στη διαδρομή ένα εμπόδιο παγίδα: το "ποτάμι". Μετρά για θέση, αλλά αν η ζαριά σε φέρει σ' αυτή πέφτεις μέσα και το πιόνι βγαίνει από την πίστα. "Γέφυρα" φτιάχνεις για να το περάσεις μόνο με ζαριά που σε στέλνει στην πρώτη θέση της αντίπερα "όχθης". Κίνηση προς τα πίσω δεν επιτρέπεται η διαδρομή πρέπει να ολοκληρώνεται. Περνώντας κα πάλι το ποτάμι πρέπει να βρεθείς στην θέση της όχθης ακριβώς. Αυτό και το επόμενο σημείο είναι τα πιο επικίνδυνα. Μια τυχερή ζαριά από τον αντίπαλο στέλνει το πιόνι εκτός πίστας και θα πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή. Η έξοδος μπορεί να μοιραστεί με άλλο πιόνι, ακόμα και του αντιπάλου. Αν μάλιστα εκεί βρεθούν δύο πιόνια του ίδιου παίκτη τότε δημιουργούν φράγμα στον αντίπαλο που δεν μπορεί να βγει και μένει ίσως κολλημένος σε επικίνδυνα σημεία. Όποιο πιόνι φτάσει στην έξοδο μπορεί να βγει με ζαριά 4 ή 6 ή να περιμένει και η κίνηση να γίνει από άλλα.

Ειρήνη Ιωαννίδου - Αγάθη Καβακίδου - Ελένη Σαμαρά

Η ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΑ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΛΟΙΟ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ


Στη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου (240 π.Χ.) και ανάμεσα στους Διαδόχους, απογόνους και κυβερνήτες της τεράστιας αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου, αναπτύχθηκε ένας εξαντλητικός ανταγωνισμός που αφορούσε τη ναυπήγηση τεράστιων πλοίων μεγάλης χωρητικότητας, πλοίων κυρίως πολεμικών αλλά και ψυχαγωγικών. Πολύ σύντομα αυτή η προσπάθεια οδήγησε σε αδιέξοδο, μας άφησε όμως την περιγραφή κάποιων κολοσσιαίων πλοίων, που ακόμη και σήμερα εντυπωσιάζουν. Το εντυπωσιακότερο από αυτά, ένα πλοίο ψυχαγωγίας, ήταν η Συρακουσία, η "Κυρία των Συρακουσών", που συνδύαζε την άνεση, τη μεταφορά εμπορικών φορτίων και την πολεμική εξέλιξη παράλληλα. Τη μοναδική περιγραφή αυτού του πλοίου έγραψε ο Μοσχίων. Δυστυχώς το έργο του χάθηκε, αλλά μια εκτεταμένη περίληψή του έκανε ο Αθήναιος.
Κατασκευαστής - ναυπηγός του πλοίου ήταν ο Αρχίας κατ' εντολήν του Ιέρωνα, τυράννου των Συρακουσών. Το μήκος του ήταν 80μ., είχε εκτόπισμα 4.000 τόνους περίπου και αποτελούνταν από τρία καταστρώματα. Χρειάστηκε ξυλεία ίση με την κατασκευή 60 τριήρεων (!) που στερεώθηκε και συναρμολογήθηκε με καρφιά βάρους από 0,66 κιλά έως 4,4 κιλά το καθένα (δηλ. 10 μνων). Το πάνω κατάστρωμα ήταν κατάφορτο από πολεμικές μηχανές (καταπέλτες, βαλλίστρες, χελώνες, πύργους, άγκιστρα κ.λ.π.) και το φρουρούσε ισχυρό σώμα στρατιωτών. Το δεύτερο κατάστρωμα είχε ψυχαγωγικό χαρακτήρα και περιλάμβανε πλήθος από πολυτελείς κατασκευές, λουτρά, ναό της Αφροδίτης, γυμναστήρια, κήπους, πέργκολες με αναρριχώμενα λουλούδια, σχολαστήριο (πεντάκλινη αίθουσα διαμονής), βιβλιοθήκη και πολλά άλλα που είναι αδύνατο να περιγραφούν. Τέλος, το τρίτο κατάστρωμα ήταν για το βοηθητικό προσωπικό και εκεί υπήρχαν όλοι οι βοηθητικοί χώροι, οι αποθήκες εφοδιασμού, εργαλεία και αντλιοστάσιο, δεξαμενές νερού, στάβλοι για τα άλογα, ξυλουργεία, οι φούρνοι, οι μύλοι και πολλά άλλα. Μπορούσε να μεταφέρει τεράστιες για την εποχή εκείνη ποσότητες τροφίμων. Όμως αυτό το πλεούμενο νησί ήταν δυσκίνητο και δεν μπορούσε να μπει σε κάποιο λιμάνι λόγω του μεγάλου εκτοπίσματός του. Έκανε ένα μόνο ταξίδι, από τις Συρακούσες στην Αλεξάνδρεια, όπου ο Ιέρων το χάρισε στον Πτολεμαίο, ο οποίος το μετονόμασε Αλεξάνδρεια.

Ειρήνη Ιωαννίδου - Αγάθη Καβακίδου - Ελένη Σαμαρά